افرادی که هوش سیال بالاتری دارند در برابر کمبود خواب آسیبپذیرتر هستند
تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۶۸۲۱۴
ایتنا - برخلاف انتظارات، افرادی که هوش سیال بالاتری داشتند پس از تجربه کمخوابی در مقایسه با افرادی که خواب شبانه معمولی داشتند، در آزمون محاسباتی و همچنین در آزمونهای حافظه اپیزودیک و حافظه کاری فضایی اشتباهات بیشتری مرتکب شدند. در جامعه پر سرعت ما، کمخوابی به یک اتفاق رایج تبدیل شده است که اثرات مخربی بر فرآیندهای شناختی مختلف مانند توجه، حافظه و کنترل هیجانی دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از سایپست، تحقیقات جدید نشان داده است که هوش بالاتر میتواند به عنوان یک عامل محافظتی در برابر تأثیر منفی خواب ناکافی عمل کند.
برای روشن کردن این رابطه جذاب، مطالعهای که در مجله تحقیقات خواب منتشر شد، با هدف بررسی این موضوع که آیا افراد دارای هوش بالاتر نسبت به اثرات محرومیت از خواب انعطافپذیرتر هستند یا اینکه یافتههای قبلی صرفاً نتیجه عملکرد شناختی برتر کلی بودهاند انجام شد.
این مطالعه شامل 182 فرد سالم بود که به طور رندوم در شرایط محرومیت از خواب یا وضعیت خواب طبیعی قرار داده شدند. شرکتکنندگان از جنبه تکالیف شناختی مختلف از جمله توانایی حسابی، حافظه کلمهای اپیزودیک، حافظه کاری فضایی و توجه ساده مورد ارزیابی قرار گرفتند.
برای سنجش هوش سیال، محققان از تست ریون استفاده کردند، یک ارزیابی غیرکلامی چندگزینهای که در آن شرکتکنندگان با شناسایی عنصر گمشده از میان مجموعهای از گزینهها، الگوها را تکمیل کردند، و در نهایت یک الگوی بزرگتر را تکمیل کردند.
همانطور که انتظار میرفت، محققان دریافتند که هوش سیال، که به توانایی حل مسائل و تفکر منطقی ارجاع دارد، با عملکرد بهتر در کارهایی که شامل دقت حساب، سرعت و به خاطر سپردن حرفها است، مرتبط است.
اما پژوهشگران یک یافته جالب را نیز مشاهده کردند. برخلاف انتظارات، افرادی که هوش سیال بالاتری داشتند پس از تجربه کمخوابی در مقایسه با افرادی که خواب شبانه معمولی داشتند، در آزمون محاسباتی و همچنین در آزمونهای حافظه اپیزودیک و حافظه کاری فضایی اشتباهات بیشتری مرتکب شدند. با این حال، بین گروهها از نظر زمان واکنش و بیخوابی ذهنی تفاوت معناداری وجود نداشت.
این مطالعه شواهدی را ارائه می دهد که هوش سیال بالاتر محافظتی در برابر اثرات منفی شناختی محرومیت از خواب فراهم نمیآورد. این یافتهها غیرمنتظره هستند زیرا هوش به محافظت در برابر انواع دیگر استرس، مانند استرس بینفردی، مرتبط شناخته شده است.
این پژوهشگران اینگونه استدلال کردهاند که عملکردهای شناختی مرتبه بالاتر، که شامل تفکر پیچیده و حل مسئله هستند، تنها زمانی با هوش ارتباط مثبت دارند که شرایط خواب مطلوب باشد. با این حال، این عملکردها در برابر محرومیت از خواب آسیبپذیرتر میشوند.
توجه به این نکته مهم است که این مطالعه خاص بر روی محرومیت کامل از خواب فقط برای یک شب متمرکز بود، و بنابراین، این احتمال که هوش ممکن است به عنوان یک سپر در برابر محرومیت از خواب شدید عمل کند را نمیتوان رد کرد.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: هوش سیال خواب سلامت محرومیت از خواب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۶۸۲۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا هیچ وقت یادمان نمیماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟
دانشمندان یک قدم به درک اینکه چرا بعضی چیزها را به خاطر میسپاریم و برخی دیگر را فراموش میکنیم، نزدیکتر شده اند.
به گزارش روزیاتو، محققان دانشگاه رایس ِ آمریکا دست به پژوهشی زدند که نشان داد ما برخی جنبههای یک تجربه همچون شرایط کلی را به جای جزئیات کوچکتر به خاطر میسپاریم.
به همین دلیل است که احتمال فراموش کردن تجربههای جزئیتر و پیش پا افتاده تری مانند قفل کردن یا نکردن در ِ خانه، بیشتر است.
برای درک بهتر نحوهی عملکرد حافظهی انسان، محققان دانشگاه رایس تصاویری را به شرکت کنندگان پژوهش خود نشان دادند.
در این آزمایش حافظه، برخی از تصاویری که برای شرکت کنندگان به نمایش درمی آمدند، تکراری و برخی دیگر جدید بودند.
برخی تصاویر شباهت زیادی به یکدیگر داشتند، اما در برخی دیگر تشخیص تفاوتهای آنها از یکدیگر دشوارتر بود. هدف از نمایش تصاویر مشابه، مختل کردن حافظه با شبیه سازی تجربیات پیش پا افتادهای بود که روزانه داریم، مانند قفل کردن در ِ خانه.
محققان پی بردند که به یاد ماندنیترین تصاویر که احتمال به خاطر سپردن آنها توسط شرکت کنندگان بیشتر بود، تصاویری رنگارنگ با حضور افرادی در عکس بودند. به عبارت دیگر، تصاویری که شلوغ و بی نظم نبودند، فراموش نشدنیتر بودند.
گرچه شرکت کنندگان به یادماندنیترین تصاویر را به درستی به یاد آورده بودند، اما اثر آن بعد از ۲۴ ساعت از میان رفت. این به ویژه درمورد به یاد آوردن تجربیات مثبت صدق میکرد، امری که نشان داد این دست تجربیات در ابتدا به یاد میمانند، اما بیشتر مستعد فراموش شدن هستند.
گرچه معمولاً تصور این است که احساسات میتوانند فرآیند پردازش حافظه را بهبود بخشند، اما انسانها اغلب جنبهی اصلی یک تجربه یا به عبارتی دیگر «مخلص کلام» را به یاد میآورند، نه جزئیات اضافی را. به گفتهی محققان، گذشت زمان اغلب این موضوع را تشدید میکند.
برای مثال، اگر سعی کنیم که به خاطر آوریم در سال گذشته چه کارهایی انجام دادیم، احتمالاً کارهای زیاد و مختلفی را به خاطر میآوریم. با این حال، احتمالاً تنها برخی از این خاطرات را با جزئیات زیاد به خاطر میآوریم. ممکن است به یاد بیاوریم که به سفر رفته بودیم، اما احتمالاً یادمان نمیآید که در هر روز ِ سفر چه فعالیتهایی انجام داده بودیم.
نتایج این پژوهش نشان داد محتوای احساسی، مدت زمان گذشته یک تجربه و ویژگیهای ادراکی حافظه، همگی در به خاطر آوردن یا نیاوردن جزئیات یک اتفاق تأثیرگذارند.
به گفتهی محققان دانشگاه رایس، این پژوهش نشان داد که تجربیاتی که برای یک شخص فراموش نشدنی هستند، مثل جشن تولد، مرگ عزیزان و غیره، به احتمال زیاد برای یک شخص دیگر هم فراموش نشدنی هستند. اینها اغلب تجربیات مثبت یا منفی هستند.
این محقان میگویند ما اغلب تصور میکنیم که خاطرات احساسی بهتر به خاطر سپرده میشوند، اما در حقیقت این ویژگیهای اصلی یک خاطره است که به خاطر سپرده میشود، اما جزئیات آن ممکن است فراموش شوند.
یکی از دلایل اینکه ما نمیتوانیم همهی تجربیات مان را به خاطر آوریم این است که مغز ما ظرفیت محدودی دارد.
به گفتهی محققان، مغز ما احتمالاً نمیتواند هر چه که تجربه میکنیم را به خاطر بسپارد و به همین دلیل مجبور هستیم اندکی از اطلاعاتی که مهم نیستند را به شکل انتخابی فراموش کنیم.